In 2013 bouwde ik een vlot dat dreef op 240 lege pakken. Met dat vlot heb ik in drie dagen tijd zo’n 80 kilometer, van Deventer naar Dronten, op de IJssel gevaren. Met het vlot heb ik geld opgehaald voor Serious Request.

Het idee
Op een koude decemberavond in 2012 zag ik dat Dennis en Valerio van Proefkonijnen, een bootje vouwden waarmee ze een stukje wilden gaan varen. Op dat moment dronk ik jus ‘d orange, en ik vroeg aan mijn vader of ik ook op zulke pakken zou kunnen varen. Zijn antwoord was de beste die ik kon krijgen: “Test het, zou ik zeggen.”

De voorbereiding
Ik begon met sparen, iedere dag kwam er een pak bij. Die spoelde ik uit, en bewaarde ik ergens op mijn kamer. Net zo lang tot het zomervakantie was, toen gooide ik ze allemaal naar beneden. Het was waanzinnig. Ik wist niet dat het er zo ontzettend veel zouden zijn. In een half jaar tijd had ik via vrienden, familie en natuurlijk thuis 240 lege pakken verzameld.

Ondertussen had ik al een vergunning bij Rijkswaterstaat geregeld. Ik had bedrijven laten sponsoren, omdat ik er geld mee op wilde halen voor Serious Request. Ik had de media benaderd, ik had een ontwerp gemaakt voor het vlot, ik had het weekend gepland waarin ik wilde varen. En uiteindelijk kon ik eindelijk beginnen aan het bouwen.

Het vlot was gebaseerd op een catamaran. Een ‘vlonder’ aan de linker- en rechterkant, en in het midden een zeil. Omdat het zeil niet heel groot was, zette ik er nog een motortje op. Alleen nog een roer, en het vlot was af. Ik had vier vrienden gevraagd om mee te gaan: Niels, Ward, Cas en Luca. Ze hebben me enorm geholpen met ideeën, tips en mentale ondersteuning.

Het varen
Op vrijdag 23 augustus 2013 vertrok ik om klokslag 12:00 vanuit Deventer. Daar was ook media aanwezig. En dat was best gek, toen ik ’s avonds in bed lag, de tv aanzette, en mezelf zag. Ik wist dat er een paar miljoen anderen keken naar dat programma, voor hun was het een leuk nieuwtje. Voor mij was het de eerste dag van het gaafste project ever.

Het was gewoon heel tof. Ik dreef daar dan op het water, en ik kon gewoon genieten. Het was ontzettend ontspannen. Ik heb al veel dingen gedaan waar ik nog vaak aan terugdenk, maar dat is zelden iets waarvan ik op dat moment ook wist dat het iets zou zijn wat voor de rest van mijn leven bij me zou blijven. Toen ik op de IJssel dreef wist ik dat wel. Ik moest ervan genieten, en dat is zeker gelukt.

Ik kan het niet beschrijven, hoe het was om op de IJssel te varen. Op een zelfgemaakt vlot. Een zelfbedacht concept. Een ideetje van een paar maanden daarvoor. Het was gewoon bizar, maar vooral supertof om te doen. Echt heel vet. Echt hééél vet.

Leren
Van alles wat ik in mijn leven geleerd heb, is het vlot misschien wel het meeste blijven hangen. Heel veel details van dingen die ik fout deed (en daarna goed!) weet ik nog. Dingen waar ik nu bij School at Sea heel veel aan heb. Dingen waar ik heel veel aan heb wat betreft plannen, zelfvertrouwen en kennis.

Ik weet nu hoe ik iets moet plannen. Wat er nodig is, waar ik aan moet denken. In welke volgorde ik moet werken. Hoe ik met de media om moet gaan. Ik heb dingen geleerd wat betreft ondernemerschap. En voor mij het belangrijkste: ik weet nu ook dat ik zoiets kan.

Net als voor School at Sea, waren sponsoren van WCC van onmisbare waarde.
PontMeyer (Deventer) en de Bolwerksmolen (Deventer) sponsorden mij hout. De IJsseldelta Marina (Hattem), WSV de Buitenhaven (Kampen) en Jachthaven Ketelhaven (Dronten) lieten me gratis aanleggen. Ik heb gratis kunnen eten bij Plaza de Haven (Hattem). Bed and Breakfast de Rivierduin (Hattem) en Bed and Breakfast ’t IJsselhuys (Kampen) verzorgen de overnachtingen en het ontbijt. Mijn kleding werd verzorgd door Futura (Deventer). Het geld kwam van Machine Fabriek Geurtsen (Deventer), Hemelse Hebbedingen (Deventer), Mascolori (Rotterdam), Hoge Ramen (Deventer), Museumcafé de Kribbe (Wilp) en Jachthaven Ketelhaven (Dronten). Een motortje heb ik geleend van De Goede Watersport (Belt-Schutsloot). Mijn oom, Rik, zorgde voor de hulpbootjes, André, een andere oom, voor het zeil en de zwemvesten, en Fijko, nog weer een andere oom, had nog wel een motortje liggen. Mijn vader hielp met ontwerpen, bouwen, plannen, inkopen en hij maakte het roer en mijn moeder belde havens, restaurants en B&B’s. En Niels en Ward voeren de eerste twee dagen mee, en Cas en Luca de laatste dag.

Wilt u meer weten over WCC?
Facebook: www.facebook.com/WoutersCoolbestChallenge
Google: www.google.com/WouterDoeven
1 augustus 2013: Serious Request
2 augustus 2013: RTV Oost
11 augustus 2013: NOS Jeugdjournaal (na 4:55)
14 augustus 2013: Voorster Nieuws
23 augustus 2013: RTV Oost
23 augustus 2013: Hart van Nederland
25 augustus 2015: RTV Oost
25 augutus 2015: Hart van Nederland
25 augustus 2015: de Stentor